Mijn roei-ervaring? In mijn Leidse tijd af en toe zo’n stalen bootje huren – model “badkuip-vol-butsen” – en dan met een fles goedkope bubbels van de Digros een beetje studentikoos in de grachten dobberen. Amper twee slagen maken en al blaren op je handen, want feitelijk ben je een watje. Sindsdien breng ik mijn leven grotendeels non-sportief voor een computerscherm door én ik heb al zo’n 20 jaar ernstige last van mijn rug. Waarom Andries van der Pol dacht dat ik een aanvulling kon zijn op de Wijk en Aalburgse roei-scene-in-wording is me dan ook werkelijk een raadsel. Maar vooruit, als recente Haagse import dacht ik ‘vrienden maken, Simone, vrienden maken’, dus op zaterdag 5 oktober stond ik om 09.30 uur met nog zo’n 20 anderen op de Wijkse Bol voor een roei-clinic. Gelukkig scheen er een waterig zonnetje, want ik had bij voorbaat besloten dat, mocht ik een roeier worden, ik een mooi-weer-roeier zou worden. Eens een watje, altijd een watje.
Na een inleidend woordje van uw aller Trident-voorzitter, vertelde Cees van Vught van de concullega’s in Woudrichem – inmiddels ouwe rotten in het skiff-roeien – het een en ander over de wondere wereld van het St Ayles skiff-roeien én over het initiatief van een aantal jaar geleden, vooruitlopende op de fusiegemeente, om alle 21 dorpskernen van Altena een eigen skiff te laten bouwen én bemannen. Op dit moment is de hoop en verwachting om op zo’n 13 dorpsskiffs uit te komen. En Wijk en Aalburg hoort daarbij! Het moet gezegd: zonder de inzet van vier Wijk en Aalburgse scholieren van het Willem van Oranje College zou er nu geen mooi roeibootje bij Trident gelegen hebben. Maar ja, het ding ligt er en dus moeten we er wat mee.
Welnu, ik stapte aan boord met een ter plekke geformeerd team en was na nog geen 10 minuten razend enthousiast. Dit is écht leuk! Het kost verrassend weinig kracht, je ritme vinden is wel effe een dingetje, maar voor een stel amateurs – alleen onze slagvrouw had enige ervaring – brachten we het er volgens onze deskundige stuurman best aardig van af. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik twee keer met mijn beentjes in de lucht en mijn billen in het buiswater lag. Les 1: als je je riem niet op tijd uit het water haalt en de rest wél lekker doorhaalt, word je door die plotseling stokkende riem gewoon van je bankje gemaaid. En hoewel het volgens de deskundigen niks uit mag maken of je een stuurboordriem of bakboordriem in je knuistjes hebt, voelde ik mijn linkerhersenhelft toch ernstig protesteren na een bankwissel. Les 2: ik ben zonder dat ik het wist kennelijk enkelzijdig volstrekt motorisch gestoord. Enfin, maakt niet uit, ik had het naar reuze mijn zin en heb er dus opeens een nieuwe hobby bij. Les 3: pas op wanneer je Andries je iets vraagt, dat gaat je tijd én energie kosten.