Sommige mensen zullen hem wel kennen die boot met dat tentje op de voorsteven. Misschien niet wetend dat de Wou 7 een van de oudste boten van de vereniging is. Dit type boot werd rond de vorige eeuwwisseling veel gebruikt voor de visserij op de benedenrivieren. In plaatsen als Woudrichem, Gorinchem, Werkendam en Hardinxveld, maar ook verder naar beneden aan het Hollands Diep werden deze boten veelvuldig gebruikt voor de riviervisserij. Moerdijk, Klundert en Strijen zijn voorbeelden hiervan. Vaak hebben ze nog een naam die verwijst naar een plaatsgebonden visserij nummer. Wel moet worden toegeven dat 75% van die nummers niet meer terug te leiden is naar het origineel visserij nummer. (Wou is Woudrichem, WKD; Werkendam, HD; Hardinxveld, STR Strijen, enz.) Ook op de Maas bij Heerewaarden werden deze schuiten gebruikt.
Zalmschouw, Zalmdrijver of Drijverschuit.
De naam schouw is eigenlijk niet juist, de boot heeft meer kenmerken van een aak, dan van een schouw. In sommige plaatsen wordt dan ook een andere benaming zoals Zalmdrijver, of Drijverschuit gebruikt. Dit is weer afkomstig van de drijfvisserij.
In deze regio is zalmschouw de meest gebruikte naam. Vroeger bouwde men een aantal typen van klein naar groot:
De “Volle boot” was destijds min of meer de grootste; deze is rond de 7 meter.
Wou 7 in zwaar weer
De originele bouwwijze was hout, overigens zijn daar geen originele exemplaren meer van over. Aan het einde van de 19de Eeuw is men overgeschakeld op ijzer, de voorloper van staal. Uiteraard geklonken. De verschillende plaatsen hadden eigen modellen, min of meer afgestemd op het water waarin ze visten en ook de persoonlijke voorkeuren van de visser. Zo heeft een boot van het Hollands Diep hogere boorden en een smaller vlak, dit om beter bestand te zijn tegen het ruwe water.
Klinkwerk van de Wou 7 (blank staal geconserveerd met lijnolie)
Sommige Vissers gingen een flink eind stroomopwaarts de Waal op om te vissen; men bleef vaak een paar dagen weg. De bemanning bestond meestal uit 3 man, die om beurten sliepen onder de voortent (de Huik of Huig). Ze hadden vaak een kacheltje aan boord, een zogenaamde “Avepeur”. Of soms een “vuurduvel”. De voortstuwing was zeilend met het aanwezige spriettuig, roeien, of ze probeerde een sleep te krijgen van een vrachtvaarder in ruil voor wat vis. Later kreeg men primitieve buitenboordmotoren. Verstoken van luxe en gemak bivakkeerde men tussen de netten en ander welriekend visgerei; al met al een pittig en “èèremoeiïg” bestaan.
Kastje onder de voorzijde van de “doft”
In de jaren 50 van de vorige eeuw is de riviervisserij in het slop geraakt. Vervuiling van de Rijn en later afsluiten van de zeearmen werd als grote boesdoener aangemerkt.
WOU 7
Jawel; de Wou 7 is uitgerust met zeilen (liggen veilig op zolder ….. )
De Wou 7 is tussen 1920 en 1928 gebouwd op de werf van de firma Van der Hoff in Boven Hardinxveld. Het precieze jaartal is niet meer te achterhalen, maar de boot heeft de specifieke bouwkenmerken uit die periode. De werf was gevestigd op het achter terrein van de Herberg “Den Bout”. Nu is ongeveer op die plaats de Firma Klop Watersport en de werf van Jochem Smits gevestigd. De laatste heeft in de jaren 80 nog een groot aantal replica zalmschouwen gemaakt, echter niet meer geklonken, maar gelast. Ook de sierlijke vorm van de oude schouwen was veelal door massa productie verloren gegaan.
Waarschijnlijk is de Wou 7 in de jaren 50 al buiten gebruik geraakt, en zoals bij veel schouwen zijn de mast, de beun en de doft (midscheepse bank) verwijderd en is er een kajuitje op gelast. Ook werd hij voorzien van een inboordmotor. In de jaren 90 is dit weer verwijderd en is hij eigendom geworden van Marry van Wijgerden, samen met een aantal leden van de Vereniging tot Behoud van de Zalmschouw (VBZ) is de boot weer teruggebracht naar zijn originele staat. Deze vereniging heeft door de jaren een schat aan informatie verzameld over de verschillende zalmschouwen. Een aantal “freaks” hebben heel wat uren gespendeerd aan onderzoek bij verschillende boten. Ook waren er in de begintijd nog vissers, die met deze bootjes gevist hadden, in leven. Op deze manier is er heel veel gedocumenteerd over de historie en bouwwijze.
Werf Van der Hoff aan “Den Bout” in Boven Hardinxveld rond 1900
Vorig jaar is de Wou 7 wederom beoordeeld door de schouwcommissie van De Federatie Varend Erfgoed Nederland en weer aangemerkt als “Varend Monument”. Hij is opgenomen onder nummer 1705 in het register van de Federatie (FVEN) Internet link: http://rven.info/schip.aspx?=1705